Ewangelia dla nienormalnych – Adam Szustak OP

Ta książka jest dla Ciebie, jeśli:

•       czujesz, że z Twoim życiem coś jest nie tak;
•       wszystko, co robisz, kończy się porażką;
•       nie możesz odnaleźć sensu w wydarzeniach, które Ci się przytrafiają;
•       masz wrażenie, że nikt Cię nie rozumie i że nie potrafisz dogadać się nawet z najbliższymi;
•       myślisz sobie czasem, że Twoje życie jest po prostu nienormalne;
•       wciąż oczekujesz, że wszystko zmieni się samo.

Czego m.in. dowiesz się z tej książki?

•       na pewno nie tego, jak sprawdzić, by za sprawą jakieś czarodziejskiej różdżki, zniknęły wszystkie Twoje problemy;
•       co znaczy święty;
•       doświadczysz, że nienormalność jest błogosławieństwem.
•       poznasz instruktaż wchodzenia w bliskość z Bogiem,
•       co znaczy być chrześcijaninem.

Chrześcijaństwo nie jest czymś, co można przyjąć ot tak. Trzeba dobrze się zastanowić, czy chcemy w nie wejść(…) Nie bądźmy więc chrześcijanami, bo tak trzeba, bo tak nas wychowano, bo jesteśmy z ponoć katolickiego kraju, bo są inni, bo taka jest tradycja. Bądźmy chrześcijanami, dlatego że tak wybraliśmy, że tego pragniemy, że jesteśmy gotowi na wejście z noc i walkę z Bogiem.

(fragment książki)

O książce

Nienormalny, czyli jaki?

Początek tej książki jest mocny! Ojciec Adam Szustak mówi wprost- ewangelia jest dla nienormalnych!

I tutaj trzeba zrobić kropkę. Użył wrażliwego – w tych czasach – słowa, niewygodnego, bo czym jest nienormalność? To pojęcie może być mylące, a jego definicja zmienia się wzależności od kontekstu.

Często używamy tego słowa, nie zdając sobie sprawy z jego potencjalnie raniącego charakteru. Współczesne rozumienie normalności jest paradoksalne, ponieważ to, co jest normą dzisiaj, może być uznane za nienormalne jutro. Ojciec Adam Szustak wielokrotnie podkreślał, że trzeba brać poprawkę na to, jak rozumiemy pewne pojęcia. Warto zastanowić się, co oznacza “nienormalny” w kontekście dzisiejszego społeczeństwa. Często używamy tego słowa do określenia osób, które różnią się od ogólnie przyjętych standardów. Przykładowo, osoba z niepełnosprawnością intelektualną była kiedyś określana jako “idiota”. Dzisiaj jest to nie tylko nieakceptowalne, ale i obraźliwe. Język ewoluuje wraz z naszym rozumieniem ludzkiej godności i szacunku, a pojęcie normy jest również dynamiczne. To ważne, by o tym wiedzieć i pamiętać. 

Istotne jest, abyśmy jako społeczeństwo byli świadomi wpływu, jaki nasze słowa mogą mieć na innych. Współczesne badania nad językiem pokazują, że używanie określeń takich jak “nienormalny” może prowadzić do stygmatyzacji i wykluczenia społecznego. Ten wstęp był ważny, bo każdy, kto zna ojca Adama Szustaka, bierze ogromny margines na użycie tych słów.

Dystans i poczucie humoru to podstawowe wyposażenie przy czytaniu książek ojca Adama. Zacznijmy od tego, że wg niego – Pan Bóg, w swojej niezmierzonej mądrości i miłości- jest najbardziej nienormalny ze wszystkich. Dlaczego? Bo Jego miłość i miłosierdzie przekraczają wszelkie ludzkie wyobrażenia, a słowo “święty” w dzisiejszych czasach często traci swoje pierwotne znaczenie. Hebrajskie “kadosz” oznacza bycie innym, oddzielonym, nie tylko w sensie moralnym, ale również w głębszym duchowym wymiarze.

Inny

Mamy ustalone, na czym polega inność Boga, ale teraz przyjrzyjmy się sobie w świetle Bożej nienormalności. Może też czasami czujemy się inni, mamy wrażenie, że nie pasujemy do tego świata? Fakt, to uczucie może być przytłaczające, ale po chwili zastanowienia, czy to nie jest właśnie największe błogosławieństwo? W świetle Bożej miłości nasza nienormalność staje się też największą wartością. Dlaczego? Bo Bóg kocha nas za unikalność. Za to, kim naprawdę jesteśmy, a nie za to, kim próbujemy być, aby dopasować się do oczekiwań innych.

Jezus przyszedł na świat nie po to, aby gromadzić wokół siebie ludzi idealnych, ale tych, którzy czuli się zagubieni. To właśnie w ich nienormalności, w ich słabościach, Jezus dostrzegał największy potencjał. W kontekście wiary, nienormalność ma zupełnie inne znaczenie. Jest to odwaga do bycia sobą, do akceptacji swoich słabości i do życia zgodnie z naukami Jezusa. Przypomnijmy sobie historię Marii Magdaleny, która była uważana za grzesznicę i kobietę nienormalną w oczach ówczesnego społeczeństwa. To właśnie jej Jezus ukazał się jako pierwszy po Zmartwychwstaniu. Dlaczego? Bo jej serce było pełne miłości i pokory, a jej nienormalność stała się najnormalniejszym wyrazem wiary i oddania Bogu.

Nawróć się! Na co czekasz?

Zabrzmiało groźnie. Adam Szustak powołuje się na fragment Ewangelii św. Łukasza, w którym Jezus mówi jasno: Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy zginiecie. To stwierdzenie jest mocne i bezpośrednie, ukazujące wagę nawrócenia w życiu człowieka. Życie nienawrócone, mimo wszelkich starań i osiągnięć, jest życiem bez prawdziwego celu i pożytku.

Aby zbliżyć się do Boga, musimy porzucić stare przekonania,  w tym oczekiwania, że Bóg będzie spełniał nasze „chciejstwa”. Wręcz przeciwnie wzywa nas do wejścia w noc, do stawienia czoła nieznanemu, aby znaleźć prawdziwą bliskość. To proces, który czasami trwa długo i wymaga naszej zgody na przejście przez ciemność.

Adam Szustak powołuje się na historię Mojżesza, który przez czterdzieści lat przebywał na pustyni, zanim Bóg objawił mu swój plan. Mojżesz musiał porzucić swoje wcześniejsze życie, aby stać się narzędziem w rękach Boga. Podobnie jest z nami. Nawrócenie to proces, który wymaga czasu i cierpliwości. Musimy być gotowi na zmianę i otwarci na Boże prowadzenie.

Współczesny świat często odrzuca potrzebę nawrócenia. Wiele osób żyje w przekonaniu, że są wystarczająco dobre takie, jakie są. Jednak Jezus przypomina nam, że prawdziwe życie zaczyna się dopiero wtedy, gdy zbliżamy się do Boga. Nawrócenie to nie tylko zmiana zachowań, ale głęboka przemiana serca i umysłu.

Nawrócenie, o czym warto pamiętać,  to również proces.  To nie jest jednorazowe wydarzenie, ale codzienna decyzja o podążaniu za Jezusem. Każdego dnia musimy wybierać miłość, przebaczenie i pokorę. Każdego dnia musimy być gotowi na spotkanie z Bogiem i pozwolenie Mu na przemianę naszego życia.

Czy nawrócenie to nasza sprawa? I tak, i nie. Nawrócenie, to proces, który wpływa na całe nasze otoczenie. Kiedy nasze życie ulega przemianie, stajemy się świadectwem dla innych. Nasza przemiana może inspirować innych do poszukiwania Boga i otwarcia się na Jego działanie.

Zapraszamy do czytania! 

Kupując wspierasz! Całkowity dochód ze sprzedaży w sklepie Malak przeznaczony jest na działania i pomoc charytatywną realizowaną przez Fundację Malak.